Van Halong Bay naar Gynaecoloog
Door: Siets
Blijf op de hoogte en volg Siets & Liss
28 Februari 2009 | Thailand, Bangkok
Lieve Lieve lezers van ons blog!
Wat blijven jullie ons ontzettend trouw volgen en wat was ik blij met mijn felicitaties voor mijn verjaardag!! Mijn dank is groot!:D
Het is trouwens ook echt onvoorstelbaar hoeveel er in die korte tijd is gebeurd! Waarschijnlijk wordt dit weer een ontzettend lang verhaal!! Jullie zijn gewaarschuwd ;)
Op mijn verjaardag werden we om 8 uur opgehaald door een buschauffeur om naar Halong bay vervoerd te worden! En omdat ik nou eenmaal graag in de spottlight sta tijdens mijn verjaardag had ik maar eventjes aan het hotelmannetje verteld dat ik jarig was. Nou dat was niet zonder resultaat! Met een fikse korting op onze kamer konden Liss en ik het hotel verlaten. Bovendien had het hotelmannetje ook even aan de buschauffeur verteld dat ik jarig was "dus misschien krijg je nog wel een andere verrassing!" Vol spanning zat ik in t busje te kijken of ook de buschauffeur een verrassing had, nou en die had hij! Een enorme bos rozen kwamen mij de busreis naar Halong Bay vergezellen! Echt ontzettend vet!
Maar om jullie even een beeld te kunnen geven van hoe Halong Bay eruit ziet, moet ik jullie even verzoeken om te gaan zitten (waarschijnlijk zitten jullie al maargoed:P) Ga zitten, doe je ogen dicht en stel je een hele grote zee voor en terwijl jij je in die zee bevindt zie je allemaal enorme grote rotsen/bergen om je heen. Als je zou willen zou je met een boot om alle grote bergen heen kunnen varen. De ene is nog groter dan de andere. Terwijl je op die boot zit, komen er telkens weer nieuwe bergen tevoorschijn. Dagen achter elkaar kan je varen door een zee vol met bergen die zo vanuit de zeebodem de lucht in schieten!!
In deze mooie omgeving hebben Hans en ik ons twee dagen laten rondvaren op een boot! Geweldig! Het gezelschap die twee dagen met ons meegingen was onze gids Sue, twee Amerikanen die werden vergezeld door hun twee Thaise vrouwen! Gelukkig was het ene stelletje echt dolgelukkig met elkaar en het andere stelletje daar hadden wij zo onze twijfels over. Gelukkig waren ze wel allemaal erg vriendelijk en aardig! De eerste dag in Halong Bay hebben we ook nog een grot bezocht. Deze grot heeft voor de Vietnamezen een heel belangrijke betekenis: in de grot heb je 4 pilaren en volgens de Vietnamezen verbinden de pilaren de hemel met de aarde. Persoonlijk vond ik de pilaren meer weg hebben van opgestapelde kwallen:P Na de tocht mochten we weer plaats nemen op onze boot waar een overheerlijke lunch op ons stond te wachten! Na het smullen van de lunch werden we verzocht om de boot te verlaten, we hadden Catba island bereikt. Op dit eiland zouden we een nachtje overnachten. In het hotel bleken nog veel meer backpackers te zitten, uiterst leuke mensen om daar je verjaardag mee te gaan vieren! Na het eten werd "happy birthday" uit volle borst voor mij gezongen en na al dat gezing was het tijd voor een leuk feestje! Heerlijk kunnen dansen op de Vietnameze muziek! Geweldig :D
De tweede dag werden we alweer vroeg gewekt door onze gids, we zouden namelijk een wandelingetje gaan maken! Echt een wandelingetje was het niet want er was geen normaal pad te vinden. Tussen de rotsen, stenen en takken moesten wij ons een weg omhoog banen. Na anderhalf uur omhoog klimmen kwamen we uit op een fantastisch uitzichtpunt. Je kon een klein stukje van Catba zien omdat het vooral heel erg veel bergen waren. Nadat het dalen was ingezet was je vrij snel weer beneden. Dat moest ook want de boot om ons weer verder door Halong Bay te varen stond alweer klaar! Deze boot bood ons ook een slaapplek aan! En die boot, die was zo luxe! in onze kamer stonden twee 2 persoonsbedden we hadden een eigen badkamer en ook nog een warme douche! Na een uurtje werd er op onze kamer geklopt of we misschien interesse hadden om te gaan kayakken? Woow Kayakken door Halong Bay is zo vet! Hans en ik zaten samen in een kayak te peddelen tussen alle grote bergen en wat voel je je dan opeens klein:O Maar wel echt heel gaaf! Nadat we uit het water werden gehaald stond het eten alweer op ons te wachten. Vandaag kregen we garnalen te eten, iets waar ik dol op ben hahah, voor mij echt smullen geblazen :D
Op de boot hebben we fantastisch kunnen slapen, helaas wel wat kort want als je een tour boekt houden de mensen ervan om te belachelijk vroeg te laten opstaan! Om 7 uur stond het ontbijt paraat en moest je uit je kamertje zijn. Na het ontbijt had je even tijd voor jezelf. Voor Hans en mij betekende dat muziekje luisteren en vooral genieten van de omgeving! Dat genieten moest ook wel want deze dag was de laatste dag in Halong Bay. Nadat ons schip zich had aangelegd in de haven van Halong Bay werden we terug vervoerd naar Hanoi. Een Busreis die ik niet zo snel zou vergeten. Niet omdat hij zo prachtig was maar Hans kreeg opeens vreselijke buikpijn! Na een onaangename busreis hadden we besloten om naar het ziekenhuis te gaan, de buikpijn werd namelijk niet minder en zo jofel zag Hans er opeens niet meer uit. De doktoren vonden Hans haar situatie ook niet zo geruststellend dus besloten om haar een nachtje in het ziekenhuis te houden. Voor het eerst in 7 weken moesten Hans en ik opeens weer alleen slapen! Nou ik vond er geen zak aan.. De volgende ochtend ben ik als een speer per taxi naar Hans gesjeest om vervolgens te horen te krijgen dat Hans wel weer naar huis mocht! Goddank! Ze moest alleen even om 3 uur terugkomen voor een gynaecologisch onderzoek. Om 3 uur stonden Hans en ik klaar voor het onderzoekje. Nadat de Dokter zich had voorgesteld kon het onderzoek beginnen. Na een brei van veel vreemde geluiden, Engels en Duitse woorden snapte we eigenlijk geen zak van t resultaat van het onderzoek. Gelukkig kwam er een andere dokter bij en een mevrouw die Nederlands sprak! Het uiteindelijke resultaat van het onderzoek was dat Hans 2 cystes in haar buik heeft. De cystes in haar buik zijn op zich heel onschuldig maar de cystes kunnen gaan draaien, ontsteken of wat dan ook. Als Hans in Nederland was geweest was het allemaal niet zo erg geweest omdat als er iets gebeurd met de cystes zij onmiddelijk kan worden geopereerd. Hans bevindt zich nu in een derdewereldland en daar beschikken ze niet over de juiste apparatuur. Daarom moeten we er wel zeker van zijn dat haar gezondheid niet gaat leiden onder het reizen. Voor de verdere informatie moest er een CT scan worden gemaakt. "Nou oke, als het moet dan moet het maar en wanneer gaat dat onderzoek dan plaats vinden??" "Ja euhm het probleem is dus dat, dat onderzoek alleen in Bangkok plaats kan vinden" "In BANGKOK??" "Ja Bangkok ja". Na dit berichtje kwamen we er dus achter dat we onze hele reis moesten omgooien en naar Bangkok moesten vliegen! Gelukkig hoefde we er die avond even niet aan te denken want mijn verjaardag zou nog een keer worden gevierd! Nog wel met onze Vietnamese Vriendinnetjes. We werden om 6 uur opgehaald door Nhan en Thang. Per brommer werden we vervoerd naar een speciale bakkerij waar ik mijn verjaardagstaart mocht gaan uitzoeken! Nhan en Thang namen ons mee naar een andere verjaardagsparty. Een vriendinnetje van Thang was die dag echt jarig!! Samen met Vi (we denken namelijk dat dat op de taart staat:P) heb ik mijn verjaardag mogen vieren! Vi had een eigen kamer gehuurd een grote tv en 2 microfoons, ons karaoke feestje kon beginnen! Hans en ik zijn werkelijk helemaal los gegaan op Westlife want aan de populairiteit van Westlife komt in Azie geen einde. Ongelofelijk ;) Na de verjaardag, de grote taart en het vele gezang hadden Hans en ik besloten om een dag helemaal niks te gaan doen. Uitslapen, veel chocola eten en voetbal kijken. We kregen die dag te horen dat we de volgende dag naar Bangkok zouden vliegen onder begeleiding van een arts. Toen de arst de volgende dag ons kwam ophalen om Hans en mij mee te nemen naar het vliegtuig begon het gedonder al meteen. Meneer de dokter had namelijke eventjes uitgerekend dat hij en Hans 15 jaar scheelde. Na een vlugge rekensom van Hans bleek het niet 15 jaar maar 18 jaar te wezen. Foutje moet kunnen zou je denken, tot onze leuke dokter in de rij ging staan, bij de check-in balies voor Businessclass en wij toch echt een economyclass kaartje hadden. Nadat we na veel zwoegen uiteindelijk in de goede rij waren beland, kwam onze grondstewardess ons even vertellen dat onze tickets niet geldig waren (die van de leuke dokter was wel geldig). En wat doe je dan? Heel veel bellen met de verzekeringsmaatschappij. Ons vliegtuig vertrok om 20.25 en om 20.00 waren we nog steeds geen steek opgeschoten. Toen begon de tijd toch wel een beetje te dringen en omdat we toch echt tickets in onze handen hadden geloofde ik onze grondstewardess niet helemaal. Ik wilde wel eens zien waarom onze tickets niet geldig waren. Nadat de grondstewardess mij had uitgenodigd om plaats te nemen naast haar achter de computer zou zij mij wel eventjes laten zien dat het niet klopte. Tot grote verbazing van de grondstewardess was opeens Hans haar ticket nu wel geldig. Dus de dokter en Liss konden gaan, alleen ik niet. Op mijn naam stond namelijk alleen een ticket die gecancelled was. Inmiddels was het 20.15 en liepen de zweetdruppels langs het hoofd van de dokter omdat hij van gekkigheid niet meer wist wat hij moest doen. Hans en ik namen het heft daarom maar in eigen handen en besloten een ticket te kopen. De verzekeringsmaatschappij had ons namelijk verzekerd om het ticket terug te betalen. Aangekomen bij de balie voor vliegtickets bleek er een enorme rij te zijn, op die rij kon ik echt niet wachten want het vliegtuig zou binnen 10 minuten vertrekken. Na een vriendelijke verzoek of ik misschien eerst geholpen mocht worden vertelde het mevrouwtje mij dat ze het te druk had en dat ik moest wachten. Ja wat doe je dan? Toen ben ik maar gaan schreeuwen dat Hans toch echt hondsberoerd was en toch echt vandaag naar het ziekenhuis moest. En daar was ze opeens, de reddende engel die nu wel een ticket voor mij wilde boeken. Vanuit de walky talky kregen we te horen dat ze toch echt moesten opschieten want het vliegtuig stond nu al langer aan de grond dan normaal. Nadat ik het vliegticket in ontvangst had genomen zijn we gaan rennen, net zolang tot dat we bij onze stoelen aankwamen. Goddank we hadden t gered :D. Later kregen we van Saul te horen dat er op internet stond: Delay 3 minutes, nou dat kwam dus door ons! Na ons vliegtuigavontuur moest Liss de volgende dag naar t ziekenhuis voor CT scans en de hele rataplan. Drie uur onderzoek moest ons een beter beeld geven van Hans haar situatie. Volgens de dok was Hans kerngezond en als de cystes zouden gaan draaien moest ze maar weer terug komen en zou ze worden geopereerd. Ze had namelijk genoeg tijd om vanuit Cambodja naar Bangkok te vliegen. Omdat wij het antwoord een beetje vaag vonden hebben we Hans hele medische dossier naar de verzekeringsmaatschappij gestuurd die hun eigen dok er even naar hebben laten kijken. Zij raadde een Operatie aan. Dat is waarschijnlijk ook wat Hans gaat doen omdat ze nu t idee heeft dat ze met een tijdbom in haar buik rondloopt! Niet echt prettig. Gelukkig voelt Hans zich wel goed, ze kan in ieder geval alles doen wat ze wilt, houdt ze zich beresterk en laat het allemaal op haar afkomen! Ja jullie mogen trots op haar zijn :D.
Hans moet deze komende dagen zelf gaan beslissen wat ze wilt maar ik weet zeker dat ze zich hier doorheen slaat :) Wij overleven het hier wel!
We houden jullie op de hoogte!
Daag lieve mensen! xxxx
mochten er nog vragen zijn, jullie kunnen ons bellen op ons Thaise nummer +66856674248 en mailen.
Er zijn ook nieuwe foto's
www.flickr.com/lisannebosveld
Wat blijven jullie ons ontzettend trouw volgen en wat was ik blij met mijn felicitaties voor mijn verjaardag!! Mijn dank is groot!:D
Het is trouwens ook echt onvoorstelbaar hoeveel er in die korte tijd is gebeurd! Waarschijnlijk wordt dit weer een ontzettend lang verhaal!! Jullie zijn gewaarschuwd ;)
Op mijn verjaardag werden we om 8 uur opgehaald door een buschauffeur om naar Halong bay vervoerd te worden! En omdat ik nou eenmaal graag in de spottlight sta tijdens mijn verjaardag had ik maar eventjes aan het hotelmannetje verteld dat ik jarig was. Nou dat was niet zonder resultaat! Met een fikse korting op onze kamer konden Liss en ik het hotel verlaten. Bovendien had het hotelmannetje ook even aan de buschauffeur verteld dat ik jarig was "dus misschien krijg je nog wel een andere verrassing!" Vol spanning zat ik in t busje te kijken of ook de buschauffeur een verrassing had, nou en die had hij! Een enorme bos rozen kwamen mij de busreis naar Halong Bay vergezellen! Echt ontzettend vet!
Maar om jullie even een beeld te kunnen geven van hoe Halong Bay eruit ziet, moet ik jullie even verzoeken om te gaan zitten (waarschijnlijk zitten jullie al maargoed:P) Ga zitten, doe je ogen dicht en stel je een hele grote zee voor en terwijl jij je in die zee bevindt zie je allemaal enorme grote rotsen/bergen om je heen. Als je zou willen zou je met een boot om alle grote bergen heen kunnen varen. De ene is nog groter dan de andere. Terwijl je op die boot zit, komen er telkens weer nieuwe bergen tevoorschijn. Dagen achter elkaar kan je varen door een zee vol met bergen die zo vanuit de zeebodem de lucht in schieten!!
In deze mooie omgeving hebben Hans en ik ons twee dagen laten rondvaren op een boot! Geweldig! Het gezelschap die twee dagen met ons meegingen was onze gids Sue, twee Amerikanen die werden vergezeld door hun twee Thaise vrouwen! Gelukkig was het ene stelletje echt dolgelukkig met elkaar en het andere stelletje daar hadden wij zo onze twijfels over. Gelukkig waren ze wel allemaal erg vriendelijk en aardig! De eerste dag in Halong Bay hebben we ook nog een grot bezocht. Deze grot heeft voor de Vietnamezen een heel belangrijke betekenis: in de grot heb je 4 pilaren en volgens de Vietnamezen verbinden de pilaren de hemel met de aarde. Persoonlijk vond ik de pilaren meer weg hebben van opgestapelde kwallen:P Na de tocht mochten we weer plaats nemen op onze boot waar een overheerlijke lunch op ons stond te wachten! Na het smullen van de lunch werden we verzocht om de boot te verlaten, we hadden Catba island bereikt. Op dit eiland zouden we een nachtje overnachten. In het hotel bleken nog veel meer backpackers te zitten, uiterst leuke mensen om daar je verjaardag mee te gaan vieren! Na het eten werd "happy birthday" uit volle borst voor mij gezongen en na al dat gezing was het tijd voor een leuk feestje! Heerlijk kunnen dansen op de Vietnameze muziek! Geweldig :D
De tweede dag werden we alweer vroeg gewekt door onze gids, we zouden namelijk een wandelingetje gaan maken! Echt een wandelingetje was het niet want er was geen normaal pad te vinden. Tussen de rotsen, stenen en takken moesten wij ons een weg omhoog banen. Na anderhalf uur omhoog klimmen kwamen we uit op een fantastisch uitzichtpunt. Je kon een klein stukje van Catba zien omdat het vooral heel erg veel bergen waren. Nadat het dalen was ingezet was je vrij snel weer beneden. Dat moest ook want de boot om ons weer verder door Halong Bay te varen stond alweer klaar! Deze boot bood ons ook een slaapplek aan! En die boot, die was zo luxe! in onze kamer stonden twee 2 persoonsbedden we hadden een eigen badkamer en ook nog een warme douche! Na een uurtje werd er op onze kamer geklopt of we misschien interesse hadden om te gaan kayakken? Woow Kayakken door Halong Bay is zo vet! Hans en ik zaten samen in een kayak te peddelen tussen alle grote bergen en wat voel je je dan opeens klein:O Maar wel echt heel gaaf! Nadat we uit het water werden gehaald stond het eten alweer op ons te wachten. Vandaag kregen we garnalen te eten, iets waar ik dol op ben hahah, voor mij echt smullen geblazen :D
Op de boot hebben we fantastisch kunnen slapen, helaas wel wat kort want als je een tour boekt houden de mensen ervan om te belachelijk vroeg te laten opstaan! Om 7 uur stond het ontbijt paraat en moest je uit je kamertje zijn. Na het ontbijt had je even tijd voor jezelf. Voor Hans en mij betekende dat muziekje luisteren en vooral genieten van de omgeving! Dat genieten moest ook wel want deze dag was de laatste dag in Halong Bay. Nadat ons schip zich had aangelegd in de haven van Halong Bay werden we terug vervoerd naar Hanoi. Een Busreis die ik niet zo snel zou vergeten. Niet omdat hij zo prachtig was maar Hans kreeg opeens vreselijke buikpijn! Na een onaangename busreis hadden we besloten om naar het ziekenhuis te gaan, de buikpijn werd namelijk niet minder en zo jofel zag Hans er opeens niet meer uit. De doktoren vonden Hans haar situatie ook niet zo geruststellend dus besloten om haar een nachtje in het ziekenhuis te houden. Voor het eerst in 7 weken moesten Hans en ik opeens weer alleen slapen! Nou ik vond er geen zak aan.. De volgende ochtend ben ik als een speer per taxi naar Hans gesjeest om vervolgens te horen te krijgen dat Hans wel weer naar huis mocht! Goddank! Ze moest alleen even om 3 uur terugkomen voor een gynaecologisch onderzoek. Om 3 uur stonden Hans en ik klaar voor het onderzoekje. Nadat de Dokter zich had voorgesteld kon het onderzoek beginnen. Na een brei van veel vreemde geluiden, Engels en Duitse woorden snapte we eigenlijk geen zak van t resultaat van het onderzoek. Gelukkig kwam er een andere dokter bij en een mevrouw die Nederlands sprak! Het uiteindelijke resultaat van het onderzoek was dat Hans 2 cystes in haar buik heeft. De cystes in haar buik zijn op zich heel onschuldig maar de cystes kunnen gaan draaien, ontsteken of wat dan ook. Als Hans in Nederland was geweest was het allemaal niet zo erg geweest omdat als er iets gebeurd met de cystes zij onmiddelijk kan worden geopereerd. Hans bevindt zich nu in een derdewereldland en daar beschikken ze niet over de juiste apparatuur. Daarom moeten we er wel zeker van zijn dat haar gezondheid niet gaat leiden onder het reizen. Voor de verdere informatie moest er een CT scan worden gemaakt. "Nou oke, als het moet dan moet het maar en wanneer gaat dat onderzoek dan plaats vinden??" "Ja euhm het probleem is dus dat, dat onderzoek alleen in Bangkok plaats kan vinden" "In BANGKOK??" "Ja Bangkok ja". Na dit berichtje kwamen we er dus achter dat we onze hele reis moesten omgooien en naar Bangkok moesten vliegen! Gelukkig hoefde we er die avond even niet aan te denken want mijn verjaardag zou nog een keer worden gevierd! Nog wel met onze Vietnamese Vriendinnetjes. We werden om 6 uur opgehaald door Nhan en Thang. Per brommer werden we vervoerd naar een speciale bakkerij waar ik mijn verjaardagstaart mocht gaan uitzoeken! Nhan en Thang namen ons mee naar een andere verjaardagsparty. Een vriendinnetje van Thang was die dag echt jarig!! Samen met Vi (we denken namelijk dat dat op de taart staat:P) heb ik mijn verjaardag mogen vieren! Vi had een eigen kamer gehuurd een grote tv en 2 microfoons, ons karaoke feestje kon beginnen! Hans en ik zijn werkelijk helemaal los gegaan op Westlife want aan de populairiteit van Westlife komt in Azie geen einde. Ongelofelijk ;) Na de verjaardag, de grote taart en het vele gezang hadden Hans en ik besloten om een dag helemaal niks te gaan doen. Uitslapen, veel chocola eten en voetbal kijken. We kregen die dag te horen dat we de volgende dag naar Bangkok zouden vliegen onder begeleiding van een arts. Toen de arst de volgende dag ons kwam ophalen om Hans en mij mee te nemen naar het vliegtuig begon het gedonder al meteen. Meneer de dokter had namelijke eventjes uitgerekend dat hij en Hans 15 jaar scheelde. Na een vlugge rekensom van Hans bleek het niet 15 jaar maar 18 jaar te wezen. Foutje moet kunnen zou je denken, tot onze leuke dokter in de rij ging staan, bij de check-in balies voor Businessclass en wij toch echt een economyclass kaartje hadden. Nadat we na veel zwoegen uiteindelijk in de goede rij waren beland, kwam onze grondstewardess ons even vertellen dat onze tickets niet geldig waren (die van de leuke dokter was wel geldig). En wat doe je dan? Heel veel bellen met de verzekeringsmaatschappij. Ons vliegtuig vertrok om 20.25 en om 20.00 waren we nog steeds geen steek opgeschoten. Toen begon de tijd toch wel een beetje te dringen en omdat we toch echt tickets in onze handen hadden geloofde ik onze grondstewardess niet helemaal. Ik wilde wel eens zien waarom onze tickets niet geldig waren. Nadat de grondstewardess mij had uitgenodigd om plaats te nemen naast haar achter de computer zou zij mij wel eventjes laten zien dat het niet klopte. Tot grote verbazing van de grondstewardess was opeens Hans haar ticket nu wel geldig. Dus de dokter en Liss konden gaan, alleen ik niet. Op mijn naam stond namelijk alleen een ticket die gecancelled was. Inmiddels was het 20.15 en liepen de zweetdruppels langs het hoofd van de dokter omdat hij van gekkigheid niet meer wist wat hij moest doen. Hans en ik namen het heft daarom maar in eigen handen en besloten een ticket te kopen. De verzekeringsmaatschappij had ons namelijk verzekerd om het ticket terug te betalen. Aangekomen bij de balie voor vliegtickets bleek er een enorme rij te zijn, op die rij kon ik echt niet wachten want het vliegtuig zou binnen 10 minuten vertrekken. Na een vriendelijke verzoek of ik misschien eerst geholpen mocht worden vertelde het mevrouwtje mij dat ze het te druk had en dat ik moest wachten. Ja wat doe je dan? Toen ben ik maar gaan schreeuwen dat Hans toch echt hondsberoerd was en toch echt vandaag naar het ziekenhuis moest. En daar was ze opeens, de reddende engel die nu wel een ticket voor mij wilde boeken. Vanuit de walky talky kregen we te horen dat ze toch echt moesten opschieten want het vliegtuig stond nu al langer aan de grond dan normaal. Nadat ik het vliegticket in ontvangst had genomen zijn we gaan rennen, net zolang tot dat we bij onze stoelen aankwamen. Goddank we hadden t gered :D. Later kregen we van Saul te horen dat er op internet stond: Delay 3 minutes, nou dat kwam dus door ons! Na ons vliegtuigavontuur moest Liss de volgende dag naar t ziekenhuis voor CT scans en de hele rataplan. Drie uur onderzoek moest ons een beter beeld geven van Hans haar situatie. Volgens de dok was Hans kerngezond en als de cystes zouden gaan draaien moest ze maar weer terug komen en zou ze worden geopereerd. Ze had namelijk genoeg tijd om vanuit Cambodja naar Bangkok te vliegen. Omdat wij het antwoord een beetje vaag vonden hebben we Hans hele medische dossier naar de verzekeringsmaatschappij gestuurd die hun eigen dok er even naar hebben laten kijken. Zij raadde een Operatie aan. Dat is waarschijnlijk ook wat Hans gaat doen omdat ze nu t idee heeft dat ze met een tijdbom in haar buik rondloopt! Niet echt prettig. Gelukkig voelt Hans zich wel goed, ze kan in ieder geval alles doen wat ze wilt, houdt ze zich beresterk en laat het allemaal op haar afkomen! Ja jullie mogen trots op haar zijn :D.
Hans moet deze komende dagen zelf gaan beslissen wat ze wilt maar ik weet zeker dat ze zich hier doorheen slaat :) Wij overleven het hier wel!
We houden jullie op de hoogte!
Daag lieve mensen! xxxx
mochten er nog vragen zijn, jullie kunnen ons bellen op ons Thaise nummer +66856674248 en mailen.
Er zijn ook nieuwe foto's
www.flickr.com/lisannebosveld
-
28 Februari 2009 - 10:02
Loutje:
Eejzz schatjes wat een verhaal zeg. PFF ik dacht !! gynaecoloog !! Siets is per ongeluk zwanger van Daan >?? ikke verhaaltje lezen alleen dit is niet zo fijn voor hans. Maar moet wel glimlachen om het hele verhaal. Echt zn hans en henk actie daar bij het vliegveld. Ik ben echt benieuwd om jullie verhalen in het echt te horen. hihi toedelsss xx lou..
PS : persil is geblesseerd. 3 x raden wie nu moet keepen. ikkkkee :O -
28 Februari 2009 - 10:04
Kiki:
haa lieve hans en seits!
wat een heftig verhaal zeg! schreeuwen om dat vliegtuig zou ik ook doen ;) het komt wel goed hoor ladies!
veel sterkte en liefs uit delft! -
28 Februari 2009 - 10:15
Marjolein:
Nou zeg.... wat een vreselijke pech en wat slaan jullie je er samen fantastisch doorheen en wat een slappe z.. zo'n dokter die jullie moet begeleiden, maar jullie vervolgens zelf alles laat opknappen, nou daar heb je wat aan.Heel veel succes daar en sterkte en wellicht tussen alles door gewoon ook nog wat plezier.
veel groetjes vanuit Rozendaal -
28 Februari 2009 - 10:42
Mila:
Ik ben uiterst trots op jullie!
Daaaag hoor, lieve Freundinnen : )
xxxxxxxxxxxxxx -
28 Februari 2009 - 10:45
KOENIE:
SIETS EN LISSSS!!!!!!
Bij het lezen van de bovenste helft van dit weerzingwekkende verhaal dacht ik echt.. het geluk kan niet op jullie beleven echt alleen maar vette dingen... toen waarschuwde LISS mij op msn dat het niet alleen maar koek en ei was. Dat is het ook zeker niet.. vet balen voor liss.. lijkt mij egt niet chill dat je in het buitenland flink ziek bent.. en dat jullie terug moesten vliegen naar bankok zegt denk ik wel wat over de ernst van de situatie..(of over onontwikkelheid van vietnam) of beide.
maargoed.. super veel sterkte en ik zou zeggen neem het dokters advies wel serieus en onderschat het niet, ook wanneer je denkt dat et wel mee valt.
Hier in Nederland blijven wij jullie volgen en leven met jullie mee.
DIKKE ZOEN, KOEN -
28 Februari 2009 - 11:16
Johan:
Hoi lieve meiden,
Natuurlijk kende ik het hele verhaal van a tot z, maar nu ik het nog eens nalees, besef ik wat voor heldendaden jullie hebben verricht. Als er nou nog iemand twijfelt aan jullie doortastendheid en wereldreisgeschiktheid dan is-ie gestoord.
Wat een belevenissen en wat hebben jullie het goed opgelost allemaal. Wij zijn trots op jullie. En een paar gaatjes in je buik, Lisanne, dat kan er dan ook nog wel bij. Met een beetje mazzel zitten jullie in no time weer in vietnam.
xxx Johan
-
28 Februari 2009 - 11:42
Johan:
Hoi lieve meiden,
Natuurlijk kende ik het hele verhaal van a tot z, maar nu ik het nog eens nalees, besef ik wat voor heldendaden jullie hebben verricht. Als er nou nog iemand twijfelt aan jullie doortastendheid en wereldreisgeschiktheid dan is-ie gestoord.
Wat een belevenissen en wat hebben jullie het goed opgelost allemaal. Wij zijn trots op jullie. En een paar gaatjes in je buik, Lisanne, dat kan er dan ook nog wel bij. Met een beetje mazzel zitten jullie in no time weer in vietnam.
xxx Johan
-
28 Februari 2009 - 12:34
Jacq Tom En Philippe:
Dan zijn die Nederlandse wachtlijsten zo erg nog niet he. Wens Henk (of Hans?) beterschap en zorg maar goed voor haar Siets! Succes weer!
-
28 Februari 2009 - 13:35
Monique:
lieve henk en hans,
van uit een zon overgoten terschelling (jullie zijn niet de enige die reizen)een reactie van ronald en mij. Wat hebben jullie je kranig gedragen!! Zoals we al door de telefoon hebben gezegd we zijn beretrots op jullie! Hans veel sterkte met de operatie, we zullen aan je denken.
dikke kus!! -
28 Februari 2009 - 16:26
Simone:
jeejte wat heftig..
suc6 en sterkte en na afloop weer veel plezier op julie verdere avontuur!
groetjes Simone -
01 Maart 2009 - 14:37
Oma:
Wat zijn jullie kanjers zeg.!!!! Ik bazuin het rond die het maar horen wil, en ben berentrots">.Liss ik wens je het allerbeste en sterkte hoor! Siets houdt je handje wel vast, maar alle gekheid op een stokje, ik hoop dat jullie gauw de grote reis kunnen hervatten Ik bijf aan jullie denken.heel veel liefs en voor jullie een dikke kus -
01 Maart 2009 - 14:49
Mark:
"Als er nou nog iemand twijfelt aan jullie doortastendheid en wereldreisgeschiktheid dan is-ie gestoord."
Precies!! Wat een avonturen blijf schrijven!
mark
-
01 Maart 2009 - 21:20
Saul:
Haaa!!!
Ondanks de probleempjes zijn jullie gewoon goed bezig. Ben wel benieuwd wanneer er wat meer duidelijkheid is over hoe lang het allemaal gaat duren, maar dat komt vast snel goed.
xxxxxxxxx -
02 Maart 2009 - 07:34
Inge:
Lieve kanjers !
Wat een verhaal vol humor en ernst . Leef heel erg met jullie mee . Heel veel sterkte Liss en heel veel beterschap ! Jullie zijn echt kanjers ! Liefs Inge -
02 Maart 2009 - 09:14
Harriët:
Hoi meiden,
Waarschijnlijk krijgen we straks via de ANWB-alarmcentrale te horen wanneer de kijk-operatie kan plaatsvinden. Geniet ondertussen maar van het luxe hotel en het zwembad.
xxx -
02 Maart 2009 - 12:04
Lia:
Allemachtig wat een geweldig reisverslag totdat ik bij de cyste van Liss. aankwam. Dat is flink balen,vooral voor haar.Ben zeer onder de indruk van wat jullie allemaal moesten regelen, maar nu moet eerst Liss. weer op de been. Veel sterkte en beterschap toegewenst. Let ook goed op jezelf Siets. Keep going strong Girls. Bijf jullie avonturen met spanning volgen. Liefs van Lia. -
02 Maart 2009 - 13:54
Kiki:
Leuk he bellen zo! -
02 Maart 2009 - 15:40
Ronald:
We zijn net weer thuis van een weekeindje Terschelling. Het is daar toch altijd ontzettend leuk! En met de laptop in onze rugzak houden we gewoon contact. Zo makkelijk gaat het....
Ik vond het zeer uitgebreide verslag weer geweldig echt. Het lijkt wel of ik de dames hier aan tafel heb.
Zo zie je maar weer dat je met een HAVO of VWO diploma vaak verder komt dan met een artsen bul...Jullie slaan je er prima doorheen, geweldig ladies!!! Wat een doortastendheid. Ik hoop dat jullie spoedig de echte reis weer kunnen hervatten, maar niet dan nadat Liss HELEMAAL hersted is. Siets trakteer Liss maar een keertje extra op onze rekening!! -
03 Maart 2009 - 08:35
Marlous:
Wow wat een verhaal! Dapper zijn jullie hoor;)! Siets nog gefeliciteerd met je verjaardag! Zo te lezen heb je een verjaardag gehad om niet te vergeten, hartstikke leuk! Ik blijf je verhaaltjes lezen, veel sterkte en succes, liefs Marlous -
04 Maart 2009 - 11:46
Daan M:
Dames,
Wat een verhaal zeg!! Balen dat dit nou net tijdens jullie reis moet gebeuren. Beterschap Liss en sterkte met alles.
x Daan M -
04 Maart 2009 - 19:37
Harriët:
Fijn om te horen dat de operatie goed is verlopen. Het duurde wel veel langer dan gepland (3 uur volgens Siets), maar de chirurg was tevreden. Nu kunnen jullie weer vooruit kijken. Eerst een weekje herstellen, en daarna weer terug naar Vietnam. We bellen nog wel. -
08 Maart 2009 - 08:16
Frances:
wat een spannende reis maken jullie
en vooral knap hoe jullie op die onverwachte situaties reageren.Hoop dat Lis buikpijn definitief onder controle is nu.Met ons alles prima.Bas gelukkig weer thuis,Just en Klaas ook,maar je begrijpt dat die wel heel erg moeten wennen.Het is voortdurend grijs,nat weer.Genieten jullie maar fijn,dan smullen wij van jullie verhalen!XX -
08 Maart 2009 - 18:08
Anneke Geselschap:
Nou dames,
jullie beleven wel veel zeg, niet alles even leuk maar daar leer je van en jullie lossen het allemaal goed op met een flinke dosis doortastendheid. Goed dat jullie naar Bangkok zijn gegaan. Neem even de tijd en ga dan weer genietend verder met jullie tocht.
Groetjes, Anneke -
09 Maart 2009 - 13:41
Rubs:
lieve lieve dames! slaap lekker zo na het bellen:P
liefs rubs xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
