H&S op de fiets!
Door: Siets
Blijf op de hoogte en volg Siets & Liss
07 April 2009 | Vietnam, Hanoi
Lieve allemaal,
Weer een verhaal van ons dus pak een kopje thee en een lekker koekje want het kan wel weer eens een lang verhaal worden!
Ons laatste verhaal stond nog maar net op internet of het andere avontuur begon alweer. Hue werd getrotseerd door een enorme plensbui! Een onvoorstelbare hoeveelheid water kwam naar beneden vallen! Hele straten liepen onder, auto's, brommers en fietsen konden amper door de straten rijden. Nadat een Vietnamees meisje een poncho voor ons had gehaald waagde Hans en ik ons als echte Nederlanders door de regen. Uiteindelijk zijn we droog en wel (dankzij de poncho) aangekomen in ons hotel.
De volgende dag stond de bus richting Danang op ons te wachten. Na een hele leuke tijd in Hue was het tijd voor een andere stad. De busreis verliep erg rustig en om 4 uur arriveerden we al in Danang. De buschauffeur was zo aardig om ons helemaal aan het begin van Danang te droppen dus achterop een brommer gaan zitten was de enige optie om een leuk hotel te vinden. Tijdens ons brommertochtje kregen we al snel in de gaten dat Danang niet echt een doorsnee Vietnamese stad is. De hoeveelheid brommers die je in deze stad ziet is echt onvoorstelbaar! Danang heeft meer brommers dan heel Nederland! De hele stad was behangen met flyers van een fireworks competition. Danang organiseert 1 keer per jaar de fireworks competition, hier doen 5 landen aan mee en is het grootste feest van de stad! Toevallig waren Hans en ik precies tijdens dit festijn in Danang. Wij wilde dit feestje wel meemaken, het enige probleem was het vinden van een hotel. Alle hotels waren overboekt omdat heel China, Korea en Vietnam op dit festijn afkomt. Na een uur braaf achterop de brommer te hebben gezeten vonden we een hotel voor 1 nacht, daarna zouden we naar een hotel moeten verkassen. We hadden de backpack in de kamer gezet (de hoeveelheid bloemetjes die deze kamer bevatte was ook iets ongelofelijks) en we besloten Danang te gaan verkennen. Doodgemoedelijk liepen Hans en ik over straat totdat er een vrouw opeens keihard naar Hans begon te gillen. De vrouw had nog nooit zo'n lange vrouw gezien! Wij dachten 'ach die vrouw spoort gewoon niet helemaal,' maar overal waar we kwamen wilde mensen ons aanraken en praatjes met ons maken. In Vietnam vinden ze blanke mensen over het algemeen wel interessant maar deze stad deed alles 100 keer zo extreem! Tijdens ons wandelingetje waren we opzoek naar een restaurantje; gewoon gezellig en niet al te duur. Onze wens qua restaurantje was echt onvindbaar. Later uit de Lonely Planet bleek heel Danang maar 3 restaurantjes te hebben. Uiteindelijk kwamen we in een enorm toeristencomplex terecht met TL-licht, maargoed we konden eten!
We hoopten dat de tweede dag iets soepeler zou gaan maar het begon al meteen met een probleem. Waar ga je in godsnaam ontbijten als de 3 restaurantjes die je kent geen brood serveren?! We hebben het maar aan het hotel gevraagd en zij wisten wel iets :D, eenmaal bij het ontbijt restaurantje aangekomen (we waren er om 10 uur) vond de kok het te laat op de dag om nog een ontbijt te serveren. Volgende tentje dan maar! Gelukkig hadden ze daar wel brood. Ik een broodje kaas en Hans een broodje ei. Toen de serveersters onze broodjes kwam brengen kreeg ik een kaal brood en een bord friet, het plaatjesboekje van Kiki B had ik helaas niet bij mij dus ik heb met handen en voeten kaas staan uitbeelden en na 15 minuten lagen er 2 prachtige kaasjes op mijn bord.
Na het ontbijt gingen we opzoek naar het vinden van een fiets. Danang ligt prachtig langs de zee met een mooie weg langs de zee! Ideaal om dit per fiets te gaan verkennen. Maar zoals wel uit ons verhaal blijkt is Danang nogal raar, je struikelt werkelijk over de fietsen, op elke hoek van de straat kan je ze kopen maar huren, nee dat is echt onmogelijk. Na twee uur zoeken kwamen we bij een vrouwtje terecht die haar eigen fiets en die van haar zus wel aan ons wilde uitlenen.
Op een veelste kleine fiets (zelfs voor mij) hebben we een prachtige tocht langs de kust gemaakt. Het enige jammere was dat Hans en ik geen normaal gesprek hebben kunnen voeren, om de tien meter werden we vriendelijk begroet en gevraagd waar we in godsnaam vandaan kwamen, zulke blonde wezens hadden ze namelijk nog nooit gezien. Best leuk hoor die gesprekken maar na 20 keer de vraag te hebben beantwoord wat we in Danang deden heb je er wel genoeg van ;).
Na de lange fietstocht was het tijd voor een hapje eten, we kwamen deze avond terecht bij een Chinese tuin. Hans bestelde een hamburger en ik een bord rijst met kip. De hamburger stond na twee minuten voor onze neus, of eerlijk gezegd een miniatuur versie van de hamburger van MacDonalds lag te blinken op Hans haar bord. Zelfs de frietjes waren in miniatuur. Later bleek de hamburger helemaal te ontbreken en war er alleen een dikke laag pate aanwezig. Hans had haar broodje pate al op en ik zat nog braaf te wachten op mijn gerechtje. Natuurlijk had Hans niet genoeg aan het broodje en vroeg of ze nog wat meer frietjes kon krijgen. Volgens de serveerster was dit onmogelijk; of nog een hamburger met friet of geen friet. Nou dan maar een pizza dacht Hans, ook dat kon niet het was namelijk half 9 en een pizza kon je pas vanaf half 10 bestellen. Mijn bord rijst was er nog steeds niet en aangezien ik niet zoveel eet besloten we eerst mijn bord af te wachten. Een enorme kippenvleugel en een bord met rijst was de reden van het lange wachten! We hebben er heerlijk van kunnen smullen!
De derde dag in Danang was een culturele dag: we gingen het wereldberoemde Cham Sculpture Museum bezoeken. Het museum staat vol met beelden uit de 7e eeuw, erg bijzonder maar omdat het museum erg klein was konden we niet de hele dag er mee vullen. Omdat we tijd over hadden zijn we naar de bioscoop gegaan. Met welgeteld 5 andere Vietnamesen hebben we de film "He's just not that into you" bekeken! Na de film begon het vuurwerkfestijn, hele familie's zaten met hun stoel op straat. Het zou dus wel heel wat worden dachten wij, nou niet dus. Na een half uurtje pakte iedereen zijn stoel van straat en ging naar huis. Later bleek dat het feest wel door ging maar iederen bekeek het vanaf de tv.
Doordat wij op de zolder sliepen hadden we een gigantisch balkon ter beschikking, vanaf het balkon kon je het vuurwerk heel mooi de lucht in zien schieten! Heel vet.
De volgende dag hadden we het wel gehad met Danang en pakten we de bus naar Hoi An. Het is maar 30 kilometer van Danag vandaag maar Hoi An is echt geweldig! De stad is klein, gezellig en erg knus. Bovendien kun je overal heel leuk eten! Hans en ik hadden in Hoi An wat meer geluk. Tussen half 9 en half 10 werden de lichten uitgedaan en werd de rivier versierd met lampionnen. Hoi An deed dit voor de eerste keer, ze hadden nog nooit zo groot Earth Hour gevierd, echt ontzettend leuk!
De tweede dag in Hoi An zijn Hans en ik naar 'de Tailor' gegaan. Hoi An staat namelijk bekend om haar tailors en je kan er echt alles laten maken/namaken. We hebben Hoi An uiteindelijk verlaten met 3 paar schoenen, 2 jurken, een blouse, een bikini en een wit hempje! Als we weer terug zijn in NL zou ik jullie mijn verhaal vertellen over het witte hempje want anders wordt dit verhaal wel heel lang ;).
In Hoi An ontmoetten we opeens bergen Nederlanders, meestal was het een reisgezelschap van een een of andere organisatie maar de ontmoeting met Mark en Inge was zo gezellig dat we ons eigen reisgezelschap van 2 naar 4 hadden uitgebreid.
De 4 Nederlanders gingen de volgende dag ook op een echte Nederlandse manier op stap. Alle 4 hadden we een fiets gehuurd en besloten naar het strand te fieten. De beroemde bergen van Arnhem ontbraken dus echt flink trappen hoefde niet!
Wij Nederlanders houden ook erg van taartjes en wat bleek; Hoi An heeft echt de beste bakery van heel Vietnam! Elke avond gingen we gezellig natafelen met een taartje en een kopje thee! Heerlijk, maar in Hoi An moeten er natuurlijk ook dingen bezichtigd worden. My Son ligt net buiten Hoi An midden in de jungle. My Son zijn de belangrijkste ruines van de cham. De ruines staan er al 14 eeuwen lang en niemand begrijpt hoe ze gebouwd zijn. Wel erg mooi! Hoi An is een erg leuke stad, we hebben dan ook vaak de gelegenheid genomen om ergens te gaan eten en om in ons dagboek te schrijven. Omdat de sfeer en alles in Hoi An zo ontzettend leuk is kan je er wel weken blijven maar helaas we moesten door. Samen met Mark en Inge hadden we een slaapbus geboekt naar Nha Trang. Esther en Ted (ja weer Nederlanders :D) waren een dag eerder naar Nha Trang vertrokken en hadden al een hotel geboekt, het was echt een uitkomst want om half 6 werden we uit de slaapbus gegooid en konden we meteen onze kamer in om verder te gaan slapen. De eerste dag hebben Hans en ik weer een fiets gehuurd en zijn door Nha Trang gaan fietsen! Stom toevallig stopte we bij een eettentje waar ze nutella op toast verkochten, echt verrukkelijk!
Nha Trang is de feest stad van Vietnam, wat best wel leuk is omdat we al onze hele reis worden geconfronteerd met een avondklok.
Nadat we van hot naar her hadden gefietst zijn we gezellig met zijn allen gaan eten. Tijdens het etentje ontstond er een wel erg leuk plan. We zouden de volgende dag naar een waterpretpark gaan! Even iets totaal anders. Per kabelbaan gingen we naar het waterparadijs. We hadden het park werkelijk voor ons alleen en er stonden echt zulke hoge glijbanen, fantastisch. Ik heb de longe uit mijn lief gegild maar ben wel van de hoogste afgegleden! Jaa ik ben er trots op :D.
De dag na het pretpark zijn we een brommer gaan huren. Omdat de Vietnamesen zelf niet zo goed weten of ze nou links of recht rijden was op een brommer zitten zelf al een hele belevenis! Onderweg zijn we gestopt bij een katholieke kerk waar Vietnamese vrouwtjes uit volle borst liederen aan het zingen waren. We zijn ook naar een inmens grote buddha gegaan, ook hebben we een stop gemaakt bij cham toren waren verbonden aan een cham goddin. Aan het eind van eind van onze drukke dag was het tijd voor de echte ontspanning. Esther, Mark, Inge en ik hebben heerlijk genoten van een modderbad. Zo'n modderpoel is best geinig en je huid wordt er lekker zacht van!
Nadat we weer veilig terug waren gekeerd in ons hotel stond er een stapavond voor de boeg! We hebben echt een hele gezellige avond gehad met een dansvloer vol rare mensen.
Op dit moment zijn we net aangekomen in Dalat. We hebben Nha Trang ingeruild voor een typisch Vietnamees dorpje waar het best koud is! We huren hier waarschijnlijk morgen weer een brommer, we zullen zien..
Dag lieve allemaal!
Een hele dikke kus voor mijn oma want die is vandaag 91 jaar geworden!
Veel liefs
Hans en Siets
Weer een verhaal van ons dus pak een kopje thee en een lekker koekje want het kan wel weer eens een lang verhaal worden!
Ons laatste verhaal stond nog maar net op internet of het andere avontuur begon alweer. Hue werd getrotseerd door een enorme plensbui! Een onvoorstelbare hoeveelheid water kwam naar beneden vallen! Hele straten liepen onder, auto's, brommers en fietsen konden amper door de straten rijden. Nadat een Vietnamees meisje een poncho voor ons had gehaald waagde Hans en ik ons als echte Nederlanders door de regen. Uiteindelijk zijn we droog en wel (dankzij de poncho) aangekomen in ons hotel.
De volgende dag stond de bus richting Danang op ons te wachten. Na een hele leuke tijd in Hue was het tijd voor een andere stad. De busreis verliep erg rustig en om 4 uur arriveerden we al in Danang. De buschauffeur was zo aardig om ons helemaal aan het begin van Danang te droppen dus achterop een brommer gaan zitten was de enige optie om een leuk hotel te vinden. Tijdens ons brommertochtje kregen we al snel in de gaten dat Danang niet echt een doorsnee Vietnamese stad is. De hoeveelheid brommers die je in deze stad ziet is echt onvoorstelbaar! Danang heeft meer brommers dan heel Nederland! De hele stad was behangen met flyers van een fireworks competition. Danang organiseert 1 keer per jaar de fireworks competition, hier doen 5 landen aan mee en is het grootste feest van de stad! Toevallig waren Hans en ik precies tijdens dit festijn in Danang. Wij wilde dit feestje wel meemaken, het enige probleem was het vinden van een hotel. Alle hotels waren overboekt omdat heel China, Korea en Vietnam op dit festijn afkomt. Na een uur braaf achterop de brommer te hebben gezeten vonden we een hotel voor 1 nacht, daarna zouden we naar een hotel moeten verkassen. We hadden de backpack in de kamer gezet (de hoeveelheid bloemetjes die deze kamer bevatte was ook iets ongelofelijks) en we besloten Danang te gaan verkennen. Doodgemoedelijk liepen Hans en ik over straat totdat er een vrouw opeens keihard naar Hans begon te gillen. De vrouw had nog nooit zo'n lange vrouw gezien! Wij dachten 'ach die vrouw spoort gewoon niet helemaal,' maar overal waar we kwamen wilde mensen ons aanraken en praatjes met ons maken. In Vietnam vinden ze blanke mensen over het algemeen wel interessant maar deze stad deed alles 100 keer zo extreem! Tijdens ons wandelingetje waren we opzoek naar een restaurantje; gewoon gezellig en niet al te duur. Onze wens qua restaurantje was echt onvindbaar. Later uit de Lonely Planet bleek heel Danang maar 3 restaurantjes te hebben. Uiteindelijk kwamen we in een enorm toeristencomplex terecht met TL-licht, maargoed we konden eten!
We hoopten dat de tweede dag iets soepeler zou gaan maar het begon al meteen met een probleem. Waar ga je in godsnaam ontbijten als de 3 restaurantjes die je kent geen brood serveren?! We hebben het maar aan het hotel gevraagd en zij wisten wel iets :D, eenmaal bij het ontbijt restaurantje aangekomen (we waren er om 10 uur) vond de kok het te laat op de dag om nog een ontbijt te serveren. Volgende tentje dan maar! Gelukkig hadden ze daar wel brood. Ik een broodje kaas en Hans een broodje ei. Toen de serveersters onze broodjes kwam brengen kreeg ik een kaal brood en een bord friet, het plaatjesboekje van Kiki B had ik helaas niet bij mij dus ik heb met handen en voeten kaas staan uitbeelden en na 15 minuten lagen er 2 prachtige kaasjes op mijn bord.
Na het ontbijt gingen we opzoek naar het vinden van een fiets. Danang ligt prachtig langs de zee met een mooie weg langs de zee! Ideaal om dit per fiets te gaan verkennen. Maar zoals wel uit ons verhaal blijkt is Danang nogal raar, je struikelt werkelijk over de fietsen, op elke hoek van de straat kan je ze kopen maar huren, nee dat is echt onmogelijk. Na twee uur zoeken kwamen we bij een vrouwtje terecht die haar eigen fiets en die van haar zus wel aan ons wilde uitlenen.
Op een veelste kleine fiets (zelfs voor mij) hebben we een prachtige tocht langs de kust gemaakt. Het enige jammere was dat Hans en ik geen normaal gesprek hebben kunnen voeren, om de tien meter werden we vriendelijk begroet en gevraagd waar we in godsnaam vandaan kwamen, zulke blonde wezens hadden ze namelijk nog nooit gezien. Best leuk hoor die gesprekken maar na 20 keer de vraag te hebben beantwoord wat we in Danang deden heb je er wel genoeg van ;).
Na de lange fietstocht was het tijd voor een hapje eten, we kwamen deze avond terecht bij een Chinese tuin. Hans bestelde een hamburger en ik een bord rijst met kip. De hamburger stond na twee minuten voor onze neus, of eerlijk gezegd een miniatuur versie van de hamburger van MacDonalds lag te blinken op Hans haar bord. Zelfs de frietjes waren in miniatuur. Later bleek de hamburger helemaal te ontbreken en war er alleen een dikke laag pate aanwezig. Hans had haar broodje pate al op en ik zat nog braaf te wachten op mijn gerechtje. Natuurlijk had Hans niet genoeg aan het broodje en vroeg of ze nog wat meer frietjes kon krijgen. Volgens de serveerster was dit onmogelijk; of nog een hamburger met friet of geen friet. Nou dan maar een pizza dacht Hans, ook dat kon niet het was namelijk half 9 en een pizza kon je pas vanaf half 10 bestellen. Mijn bord rijst was er nog steeds niet en aangezien ik niet zoveel eet besloten we eerst mijn bord af te wachten. Een enorme kippenvleugel en een bord met rijst was de reden van het lange wachten! We hebben er heerlijk van kunnen smullen!
De derde dag in Danang was een culturele dag: we gingen het wereldberoemde Cham Sculpture Museum bezoeken. Het museum staat vol met beelden uit de 7e eeuw, erg bijzonder maar omdat het museum erg klein was konden we niet de hele dag er mee vullen. Omdat we tijd over hadden zijn we naar de bioscoop gegaan. Met welgeteld 5 andere Vietnamesen hebben we de film "He's just not that into you" bekeken! Na de film begon het vuurwerkfestijn, hele familie's zaten met hun stoel op straat. Het zou dus wel heel wat worden dachten wij, nou niet dus. Na een half uurtje pakte iedereen zijn stoel van straat en ging naar huis. Later bleek dat het feest wel door ging maar iederen bekeek het vanaf de tv.
Doordat wij op de zolder sliepen hadden we een gigantisch balkon ter beschikking, vanaf het balkon kon je het vuurwerk heel mooi de lucht in zien schieten! Heel vet.
De volgende dag hadden we het wel gehad met Danang en pakten we de bus naar Hoi An. Het is maar 30 kilometer van Danag vandaag maar Hoi An is echt geweldig! De stad is klein, gezellig en erg knus. Bovendien kun je overal heel leuk eten! Hans en ik hadden in Hoi An wat meer geluk. Tussen half 9 en half 10 werden de lichten uitgedaan en werd de rivier versierd met lampionnen. Hoi An deed dit voor de eerste keer, ze hadden nog nooit zo groot Earth Hour gevierd, echt ontzettend leuk!
De tweede dag in Hoi An zijn Hans en ik naar 'de Tailor' gegaan. Hoi An staat namelijk bekend om haar tailors en je kan er echt alles laten maken/namaken. We hebben Hoi An uiteindelijk verlaten met 3 paar schoenen, 2 jurken, een blouse, een bikini en een wit hempje! Als we weer terug zijn in NL zou ik jullie mijn verhaal vertellen over het witte hempje want anders wordt dit verhaal wel heel lang ;).
In Hoi An ontmoetten we opeens bergen Nederlanders, meestal was het een reisgezelschap van een een of andere organisatie maar de ontmoeting met Mark en Inge was zo gezellig dat we ons eigen reisgezelschap van 2 naar 4 hadden uitgebreid.
De 4 Nederlanders gingen de volgende dag ook op een echte Nederlandse manier op stap. Alle 4 hadden we een fiets gehuurd en besloten naar het strand te fieten. De beroemde bergen van Arnhem ontbraken dus echt flink trappen hoefde niet!
Wij Nederlanders houden ook erg van taartjes en wat bleek; Hoi An heeft echt de beste bakery van heel Vietnam! Elke avond gingen we gezellig natafelen met een taartje en een kopje thee! Heerlijk, maar in Hoi An moeten er natuurlijk ook dingen bezichtigd worden. My Son ligt net buiten Hoi An midden in de jungle. My Son zijn de belangrijkste ruines van de cham. De ruines staan er al 14 eeuwen lang en niemand begrijpt hoe ze gebouwd zijn. Wel erg mooi! Hoi An is een erg leuke stad, we hebben dan ook vaak de gelegenheid genomen om ergens te gaan eten en om in ons dagboek te schrijven. Omdat de sfeer en alles in Hoi An zo ontzettend leuk is kan je er wel weken blijven maar helaas we moesten door. Samen met Mark en Inge hadden we een slaapbus geboekt naar Nha Trang. Esther en Ted (ja weer Nederlanders :D) waren een dag eerder naar Nha Trang vertrokken en hadden al een hotel geboekt, het was echt een uitkomst want om half 6 werden we uit de slaapbus gegooid en konden we meteen onze kamer in om verder te gaan slapen. De eerste dag hebben Hans en ik weer een fiets gehuurd en zijn door Nha Trang gaan fietsen! Stom toevallig stopte we bij een eettentje waar ze nutella op toast verkochten, echt verrukkelijk!
Nha Trang is de feest stad van Vietnam, wat best wel leuk is omdat we al onze hele reis worden geconfronteerd met een avondklok.
Nadat we van hot naar her hadden gefietst zijn we gezellig met zijn allen gaan eten. Tijdens het etentje ontstond er een wel erg leuk plan. We zouden de volgende dag naar een waterpretpark gaan! Even iets totaal anders. Per kabelbaan gingen we naar het waterparadijs. We hadden het park werkelijk voor ons alleen en er stonden echt zulke hoge glijbanen, fantastisch. Ik heb de longe uit mijn lief gegild maar ben wel van de hoogste afgegleden! Jaa ik ben er trots op :D.
De dag na het pretpark zijn we een brommer gaan huren. Omdat de Vietnamesen zelf niet zo goed weten of ze nou links of recht rijden was op een brommer zitten zelf al een hele belevenis! Onderweg zijn we gestopt bij een katholieke kerk waar Vietnamese vrouwtjes uit volle borst liederen aan het zingen waren. We zijn ook naar een inmens grote buddha gegaan, ook hebben we een stop gemaakt bij cham toren waren verbonden aan een cham goddin. Aan het eind van eind van onze drukke dag was het tijd voor de echte ontspanning. Esther, Mark, Inge en ik hebben heerlijk genoten van een modderbad. Zo'n modderpoel is best geinig en je huid wordt er lekker zacht van!
Nadat we weer veilig terug waren gekeerd in ons hotel stond er een stapavond voor de boeg! We hebben echt een hele gezellige avond gehad met een dansvloer vol rare mensen.
Op dit moment zijn we net aangekomen in Dalat. We hebben Nha Trang ingeruild voor een typisch Vietnamees dorpje waar het best koud is! We huren hier waarschijnlijk morgen weer een brommer, we zullen zien..
Dag lieve allemaal!
Een hele dikke kus voor mijn oma want die is vandaag 91 jaar geworden!
Veel liefs
Hans en Siets
-
07 April 2009 - 13:23
Marjolein:
ja ik ben weer heel snel.....
wat heerlijk om weer een 'gewoon' reisverhaal te horen en gelukkig geen medische verhandelingen meer.
Maar ik heb wel een vraagje:
....Taartjes, fietsen, broodje nutella, bioscoop, kabelbaan, pretpark en modderbad......? waar zitten jullie eigenlijk????? -
07 April 2009 - 15:53
Lieke:
Haa zoeties!
Leuk verhaal hoor :D Altijd leuk om jullie afgelopen week in vogelvlucht te lezen in zo'n leuk stuk :D
Ik lees en spreek jullie weer!! Kuskus! -
07 April 2009 - 16:05
Ronald:
Ik sta paf, wat een leuk en interessant verhaal weer. En Siets ben jij ook lang naar Vietnamese begrippen? En ook blond.....?
Zeg dat brommer rijden gaat jullie wel goed af begrijp ik, je zult wel niet hoeven schakelen denk ik zo.
Ja dat Hui An was dus een groot succes. Hadden de jongens van Top Gear toch gelijk. Ik ben wel benieuwd naar jullie "maatpakken".
Ik wilde oma net feliciteren, maar die was er niet, ze is uit naar een of andere voorstelling.
Nou dames tot jullie volgende verslag, veel plezier verder -
07 April 2009 - 16:21
Philippe:
Broodje kaas, toast met nutella. Goh jullie zijn echt wereldburgers hoor. Haha hebben jullie ook be vertrouwde hollandse bintjes mee? Kom kom dames waar blijft het avontuur? -
07 April 2009 - 16:43
Monique:
tsjonge, tsjonge wat maken jullie leuke dingen mee! De passages over jullie maaltijden interesseren mij als echte smulpaap natuurlijk bovenmatig, kan me voorstellen dat jullie uitzien naar een broodje met kaas. Oma was zeer vereerd met je telefoontje, Siets, heb je haar nu wat langer gesproken??
dikke kus -
07 April 2009 - 18:17
Daan:
Dames,
Na het reisverslag via de telefoon gehoord te hebben, nu een bevestiging via dit verhaal. ik vind het hartstikke leuk om zo op de hoogte te blijven en goed dat jullie de moeite nemen er elke keer zo'n leuk verhaal van te maken! Als het wiel niet was uitgevonden, was jullie vakantie denk ik lang niet zo geslaagd geweest!
Siets gefeliciteerd met je lieve oma!! Dikke kus -
07 April 2009 - 19:06
Johan:
Jaja, die blonde godinnen zijn kennelijk nog niet overal in de wereld bekend. Nog jaren lang zullen de kinderen in Danang aan de oudjes in de stad vragen: "Grootmoeder, vertel nog eens over die witte reuzen". En dan begint dat mens natuurljk weer te gillen.
Maar goed, het zijn weer fraaie avonturen. Ik geniet er elke keer van, zeker in combinatie met de foto's en video's.
En Siets nog gefeliciteerd met je oma.
xxx
-
07 April 2009 - 22:26
Saul:
Wat een fijn verhaal weer. :D Die foto's ook trouwens, vooral die van de hotelkamer met dat bloemetjesmotief... dat zou ik thuis toch ook wel graag hebben! :D
xxx -
08 April 2009 - 11:59
Inge:
Heel erg fijn om te lezen dat jullie weer zo " op dreef " zijn ! Ik hoop dat jullie nog heel veel mooie avonturen zullen beleven ! Liefs , inge -
09 April 2009 - 08:37
Mila:
Wat een verhaal weer : )
Ik ben wel jaloers op jullie nieuwe aanwinsten, op maat gemaakt en uniek
xxxxx -
09 April 2009 - 10:58
Roos:
Jullie fietsen echt alles af! heel gezond om lekker in vorm te blijven na al dat lekkere en soms wat onvindbare eten ;)
siets ene sinds waneer ben jij echt blond?!?
kusje -
09 April 2009 - 11:07
Lia:
Heb weer genoten van je reisverslag. Is de school voor journalistiek toch niet wat voor je? Als ik jullie was zou ik maar gaan sparen voor een brommertje, want zonder kan ik mij jullie haast niet meer voorstellen. Eentje importeren misschien? Groetjes Lia XX -
12 April 2009 - 12:09
Arjen:
hoi liss en siets!
wat een avonturen allemaal! echt super leuk om te lezen
;)
ben blij dat jullie niet in bangkok zitten nu, is daar nu niet zo gezellig!
keep it safe en happy travels!
liefs, arie -
12 April 2009 - 12:43
Ruben:
lieve dames, wat een mooie avonturen weer!! en wat blijven jullie toch een nederlanders he ondanks dat je aan de andere kant van de wereld zit!! :P kaas, hamburger haha noem maar op!!!
tot snel, ik verheug me er al weer op!
liefs xxx rubs -
12 April 2009 - 20:35
Lucas:
Dag H&H, leuk om weer van jullie te lezen. Het verbaast me hoeveel toeval er bestaat aan de andere kant van de wereld. Leuk dat jullie alles eruit halen wat erin zit! Ga zo door!
Luc -
13 April 2009 - 15:11
Mark:
Leuk verhaal weer. Jullie zijn net optijd weg uit bangkok. Have fun! -
13 April 2009 - 19:04
Caro:
Siets en Liss, Machtig mooi verhaal weer. Jullie zijn in ieder geval net op tijd weer weg uit Bangkok. Geniet er van! xxx -
16 April 2009 - 09:52
Peter:
Een wat trage reactie van je broer: Klinkt goed zus. Veel plezier. -
16 April 2009 - 20:15
Harriët:
Wat een tempo, meiden. In een maand tijd zijn jullie heel Vietnam doorgereisd. Vrijdag gaan jullie met de bus naar Cambodja. Veel plezier daar! Ik hoop dat daar ook internet-cafés zijn. -
18 April 2009 - 14:10
Oma Bosveld:
te
erd met de verjaadag van je oma.
Sietske, gefeliciteerd
met de verjaardag van je oma. -
18 April 2009 - 14:20
Oma Bosveld:
Het ging niet helemaal
goed, maar daarom niet getreurd.
Neem volgende keer maar
kaas mee of zoals "Hollanders", doen aardappelen van eigen bodem.
Het was een mooi verhaal.
Lieve meiden, tot de volgende keer.
Veel liefs van opa en
oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
